انتخاب و بهینه سازی کاتالیزورها در تولید بسیار مهم است پارچه های بافتنی پلی استر بشر کاتالیزورهای مختلف تأثیرات مختلفی بر واکنشهای پلیمریزاسیون دارند ، بنابراین لازم است نوع و دوز مناسب کاتالیزور را بر اساس فرآیندهای تولید خاص ، کیفیت مواد اولیه و نیازهای عملکرد محصول انتخاب کنید.
انواع کاتالیزورها
کاتالیزورهای متداول برای واکنش های پلیمریزاسیون در تولید پلی استر عمدتاً به دو دسته تقسیم می شوند: کاتالیزورهای فلزی و کاتالیزورهای غیر فلزی. کاتالیزورهای مبتنی بر آنتیموان در بین کاتالیزورهای فلزی مانند آنتیموان تری اکسید ، آنتیموان استات ، گلیکول آنتیموان و غیره بسیار رایج است. این کاتالیزورها به دلیل راندمان ، پایداری و هزینه متوسط به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. علاوه بر این ، از کاتالیزورهای مبتنی بر تیتانیوم و ژرمانیوم نیز در شرایط خاص خاصی استفاده می شود. کاتالیزورهای غیر فلزی شامل ترکیبات فسفر آلی ، اسیدهای سولفونیک آلی و نمکهای آنها هستند که تحت الزامات خاص خاصی اثرات کاتالیزوری منحصر به فردی دارند.
مکانیسم عمل کاتالیزور
کاهش انرژی فعال سازی: کاتالیزورها یک مسیر واکنش کم انرژی را فراهم می کنند ، و به مولکولهای واکنش دهنده اجازه می دهند تا به طور مؤثر در انرژی های پایین برخورد کنند و در نتیجه واکنش های پلیمریزاسیون را آغاز کنند. این فرایند به طور قابل توجهی انرژی فعال سازی واکنش را کاهش می دهد و به واکنش پلیمریزاسیون اجازه می دهد تا در شرایط خفیف تر به سرعت پیش برود.
ترویج واکنش استری سازی: در مرحله استری سازی تولید پلی استر ، کاتالیزورها تبادل استر یا واکنش های استری مستقیم را برای ترویج اتصال بین مونومرها مانند PTA و MEG ، تشکیل پروپلیمرهای پلی استر تسریع می کنند. انتخاب و دوز کاتالیزور تأثیر معنی داری بر میزان و درجه واکنش استری سازی دارد.
تأثیر بر درجه پلیمریزاسیون و توزیع وزن مولکولی: نوع و غلظت کاتالیزور همچنین بر میزان پلیمریزاسیون واکنش پلیمریزاسیون و توزیع وزن مولکولی محصول نهایی تأثیر می گذارد. کاتالیزورهای کارآمد می توانند واکنشهای کامل تری ، افزایش درجه پلیمریزاسیون و به طور بالقوه محدوده توزیع وزن مولکولی باریک تر ایجاد کنند ، در نتیجه عملکرد الیاف پلی استر را افزایش می دهند. $ $ $